Neem me

Enkele weken geleden was mijn oog op haar gevallen. Sindsdien hield ik haar elke weekdag in de gaten. Iedere middag kwam ze hier voorbij en nam ze tram drie richting Merksem. Ze maakte me nieuwsgierig. Waar ging ze naartoe? Waar woonde ze? Waar werkte ze? Had ze een vriend of was ze single? Ik wilde elke seconde van haar leven kennen dus ik observeerde haar elke dag.

Daar was je weer. Wat was je waanzinnig mooi. Hoe je je lichaam bewoog. Je prachtig stijl haar tot op je rug, dat door elke stap dat je zette, een klein schokje gaf. Je bent zo knap. De make-up die je droeg was naturel waardoor je mooie volle lippen met een zacht rode tint van de lippenstift eruit sprongen. Je droeg vandaag een rood jurkje zonder kousen dat net boven je knieën uitkwam. Het stond je echt beeldig. Daarbovenop droeg je een kort zwart leren jasje, dat boven een bruine riem uitkwam en die je jurk samentrok rond je heupen. Omdat de riem zo aanspande rond je heupen werd de vorm van je lichaam geaccentueerd en hierdoor kon ik zien hoe mooi je wel was onder de jurk.

Ik liep achter je aan de groenplaats over, waar ik een foto van je nam met mijn telefoon. Ik hield ervan foto's van je te nemen. Mijn fotowand begon zich aardig te vullen met jouw gezicht. We liepen de trap af richting de metro. Normaal ging je steeds richting Merksem maar vandaag had je blijkbaar een andere bestemming. Je nam de roltrap langs de andere kant. Waar ging je naartoe? Je keek om je heen alsof je wist dat ik hier was. Ik volgde je van op korte afstand, verborgen maar toch genoeg om je te doen aanvoelen alsof je achternagezeten werd. Ik liep achter je aan terwijl je de tram instapte. Vandaag wilde ik de eerste stap zetten. Mezelf aan je tonen, maar ik wist nog niet hoe. Je stond op enkele meters afstand van mij naar buiten te kijken en te zoeken naar iemand.

Je was naar mij op zoek, maar wat je niet wist was dat ik al recht tegenover je stond. De tram reed de tunnel uit en we kwamen aan op Frederik van Eeden, waar je uitstapte. Ik zag een man die de tram opstapte met een grote bos rozen. Op dat moment was het idee ontstaan. Een roos. Ik liep tegen hem aan, excuseerde me en trok een roos uit de bos zonder dat hij het zag. Ik wilde je imponeren, intrigeren, je droom laten uitkomen. Je adembenemend lichaam gaf betekenis aan de wereld. Je liep een smalle steeg in. Dit was mijn kans. Ik liep snel het gebouw rond om je langs de andere kant te ontmoeten. Je kwam de hoek om en botste recht op mij. Ik voelde je lichaam die enkele second tegen het mijne en ik wist dat ik je moest hebben.

'Oh... Mijn excuses.' zei ik.

'Geeft niet.' Antwoordde ze terwijl ze naar beneden keek en een lokje haar achter haar oor stak. 'Ik was te gehaast.'

'Nee, dit was totaal mijn fout.'

Ik reikte haar de roos.

'Deze roos is voor jou. Je lijkt me iemand die de wereld wil veranderen en anderen de helpende hand reikt.'

Ze glimlachte en kreeg rode wangen. Ik wist dat ze een sociaal werkster was die elke dag een andere soort goede daad probeerde te verrichtten. Daar raakte ik bij haar zichtbaar echt een gevoelig snaartje. Tijd voor een volgend complimentje waarvoor je zou smelten...

'Zelfs je lach is prachtig. Je loopt niet elke dag tegen een adembenemend mooie vrouw.'

'Ok. Stop.' grinnikte ze terwijl ze haar telefoon uit haar handtas haalde en me hem aanreikte.

'Geef me gewoon je nummer.'

Ik tikte mijn nummer in en drukte op bel. 'Zo heb ik ook jouw nummer.' Antwoordde ik.

Ze beet op haar onderlip en fronste haar wenkbrauwen ondeugend en zei: 'Ik neem gewoon een sprong in het ongewisse. Wil je iets gaan drinken met me?'

Perfect. Gevangen.

'Ja, graag.'

Ze nam mijn arm vast en we liepen naar de eerste beste taverne waar ze mijn hand vastpakte en meetrok naar het vrouwentoilet. Daar duwde ze me tegen de muur en kuste me vol op de lippen. Je was vurig, heet en je zat vol verlangen. Ik nam je vast bij de billen en trok je omhoog zodat je benen rond mijn heupen sloegen. Je drang naar een snelle wip was hoog.

Ze beet tussen de kus door op mijn lip en omhelsde me innig terwijl je in mijn oor fluisterde: 'Neem me het toilet in.'

Dat moest ze geen tweede keer vragen. Ik liep naar het toilet met haar in mijn armen en sloot de deur. Ik zette ze neer en ze duwde me op het gesloten toilet. Snel trok ze haar jurkje omhoog.

Geen slipje.

Ik kon in haar ogen aflezen dat ze zich volledig overgaf aan me. Ik liet mijn broek zakken tot op mijn enkels en liet haar ogen afdwalen naar beneden waardoor ze haar mond liet openvallen en met grote ogen me aankeek.

'Neem me.' Zei ze en draaide het slot op de deur.

Ik trok haar naar me toe, liet ze zachtjes op me zakken, met haar hand nam ze me stevig vast en liet me in haar verdwijnen. Ze kreunde stilletjes wanneer ze dieper en dieper zakte.

Ze begon steeds harder en harder op en neer te gaan en liet haar lichaam dansen op me. Wat voelde je geweldig. Opeens klonk er een luid geklop op de deur. Shit betrapt.

'Hmm...' snikte ze. 'Zo klaar...'

'Wil je alstublieft eruit komen.' Zei de stem.

Ze gaf niet op. Ze ging gewoon door.

'Nog niet.' Antwoordde ze terwijl we samen een hoogtepunt bereikten en we elkaar lachend aankeken. Ze ging zachtjes terug omhoog, zakte naar beneden op haar knieën en stak haar hoofd tussen mijn benen.

'OMG.' Zei ik. Haar tong ging elke richting juist perfect uit. Ze wist wat ze deed en keek me met haar diep donkerbruine ogen aan zodanig dat ik een tweede hoogtepunt kreeg enkele seconden naar het eerste.

'Kom er nu uit!' Riep de stem.

Ze stond recht, veegde haar lippen af en haalde het slot van de deur waardoor ik snel mijn broek optrok. Ze trok de deur open en daar stond een man. Waarschijnlijk de eigenaar van de taverne.

'Wat doet jullie samen in het vrouwentoilet?'

Ze lachte breed en zei: 'Iets wat jij waarschijnlijk in jaren niet meer hebt gedaan.'

De man schrok van haar reactie en wist niet meer wat te zeggen wat best grappig was.

Ik haalde mijn hand op om gedag te zeggen en liep achter haar aan tot we de deur uitliepen. Daar greep ze mijn hand vast en trok me tegen haar lichaam aan.

'Voor herhaling vatbaar. Bel me.' Zei ze en kuste me op de wang.

'Daar mag je zeker van zijn.' Antwoordde ik nog steeds opgewonden van het avontuurlijk nummertje.

Dagboek van Johannes Augustus 2021 (Prequel verhaal uit mijn aankomende debuut boek Hoogmoed/Superbia)